ჩვენი ცხორვება სამოთხეს გავდა როცა ერთად ვიყავით, ჩვენი ნაკლებად,მაგრამ ჩემი ნამდვიალდ სამოთხე იყო.მიხაროდა ყოველი დღე იმიტომ რომ შენ გნახავდი ვიცოდი,სკოლაში სიარულიც მიხაროდა და აღარ მეზარებოდა არაფერი,ერთი სურვილი მქონდა სკოლიდან მოსულს სულ :)) რომ მალე გასულიყო ეს დღე და ისევ მენახე:).ეხლა კი მივდივარ სკოლაში ვიცი რომ ვერ გნახავ,მაგრამ მაინც ვიტოვებ იმედს და გელოდები,გელდოები და არ ჩანხარ მერე გამოჩნდებიან ნებო და ბუშტი არც მათთან ერთდ ჩანხარ,მერე ცოტახანი ვიცდი იქნებ მოვიდეს მაინც თქო იქნებ ჩამორჩა თქო მაგათ :)) მაგრამ მაინც ვიცი რომ სისულელეა ეგ,მაგრამ იმედი ხომ არ კვდება,მერე შევდიავრ სკოლაში იმედგაცრუებული და იქედან ველოდები როდის გამოჩნდები,მაგრამ არ ჩანხარ,მერე ზარიც ირეკება და კლასში შევდივარ და პირველი გაკვეთილი კარებზე ვარ მიშტერებული იმ იმედით რომ შენ შემოაღებ და შემოხვალ ისევ იმ მზერით როგორც ადრე შემოდიოდი <3 მენატრება ის ნუკა ჩემი პატარა გოგო :)) რომელიც სხვის აზრს გაყვა და არ დაბრუნდა,არვიცი ეს სხვა ვინაა მაგრამ მაინც.:) ვუყურებ კარებს და მერე იმედ გაცრუებული თავსჩავღუნავ და ვფიქრობ ჩემს გვერდით რომ იჯექი ან რომ გიყურებდი იმ დროზე და მეღიმება :)) მეღიმება და მტკივა მტკივა და ცუდად ვარ ვერ ვძლებ,ძალიან ”დამასუსტა” ამ სიყვარულმა არადა თვის დროზე უფრო მეტ ”ძალას” მმატებდა,მაგრამ გამიტეხე გული და ”დავსუსტდი”.იცი რა არის სასაცილო მართლა რომ არ კვდება ეს იმედი მართლა არ კვდება და არც მოკვდება ალბათ :)) იმის იმედი მაქ რომ არ გადახვალ და დარჩები და ისევ ვნახავ იმ ნუკას ვაიმეე რა აკრგი იყავი როოოოოოოოოგოოოოოოორ მიყვარხარ ნუკაა >_< რომ მითხარი მასივში გადახვედი გული უფრო მეტკინა იმიტომ რომ ეგ არაა ახლოს და არც ისე მეტ დროს დაკარგავდი აქ რომ გევლო :)) მაგრამ იიიიიიციი ეს სურვილი შენი აქ ყოფნის მიტოვებს იმედს და მეღიმე ეს იმედი რომ მაქ და მტკივა.მიყვარხარ.
No comments:
Post a Comment