ისევ კიდევ ერთი დღე გავიდა შენს გარეშე და შენზე ფიქრში,მინდა დაგივიწყო და თან არ მინდა,მეშინია,რომ მეტჯერ აღარ შემიყვარდება ისე როგორც შენ მიყვარხარ.დღეს სამშაბათია პიონერფილმში იყავი ალბათ და ნახე ლუკა მიხვედი სახლში და ”ქოვერის ფოტოდ” დააყენე
ეს სურათი, რა თქმა უნდა ეს ლუკასთვის იყო ნამიოკი და არა ჩემთვის, მაგრამ მე ხომ სულელი ვარ და ჩემ თავზე მივიღე,მაგრამ მერე რეალობას თვალი გავუსწორე და მივხვდი,რომ მე კიარა ლუკას ეხებოდა,თან ჩემზე რომ ყოფილიყო იმ სურათს ხომ არ დატოვებდი ”ძველს” მაშინაც მე სულელივით ჩემ თავზე, რომ მივიღე.გული მეტკინა ისევ. გუშინ ღამე საერთოდ ცხოვრების ”მუღამი” დამეკარგა,სუიციდზეც ვიფიქრე,მაგრამ გადავიქიფიქრე :დ ღმერთის მეშინია და არ მინდა ჩემი ახლობლები ჩემს გამო დაიტანჯონ.ეს ორი ფაქტორი, რომ არა დაუფიქრებლად ვიზამდი რასაც ვფიქრობდი. ყველაფრის სურვილი დამეკარგა,იმედი,გული,სული.დავრჩი მხოლოდ მე აგო. ნუკას გარეშე,რომელმაც ყველაფერი წაიღო,კიდევ ერთხელ. სკოლიდან არ წახვიდე ნუკი,გთხოვ.
No comments:
Post a Comment